Η συνταξιούχος τραπεζικός Τζέσικα Ενις, που σήμερα είναι 77 ετών, προπονείται σκληρά τρεις ημέρες την εβδομάδα και προετοιμάζεται για νέες κατακτήσεις.
Το πρώτο της χρυσό μετάλλιο στο άλμα επί κοντώ το πήρε το 1991, ενώ το πιο πρόσφατο το κέρδισε το 2012. Μάλιστα διατηρεί τον τίτλο της παγκόσμιας πρωταθλήτριας στο άθλημα, για τις ηλικίες 75-80 ετών.
Στο μεσοδιάστημα έχει κερδίσει άλλα 35 χρυσά – με πιο εντυπωσιακό αυτό που κέρδισε στο έπταθλο το 2006, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα των Μάστερ (έτσι αποκαλούνται οι αθλητές ηλικίας άνω των 35 ετών) που διεξήχθη στην Πολωνία.
Παρότι βρίσκεται σε ώριμη ηλικία, η αειθαλής γιαγιά ετοιμάζεται να αγωνιστεί στο άθλημα του Γιουσέιν Μπολτ, γράφει η εφημερίδα «Daily Mail». Στα τέλη αυτού του μήνα ευελπιστεί να σπάσει το ρεκόρ στο Βρετανικό Πρωτάθλημα των Μάστερ, διανύοντας τα 100 μέτρα σπριντ σε 16 δευτερόλεπτα.
«Ο κόσμος με κοιτάει με έκπληξη όταν λέω ότι κάνω άλμα επί κοντώ και σπριντ, αλλά δεν καταλαβαίνω τι το παράξενο βλέπουν», λέει κυρία Ενις, την οποία προπονεί ο γιος της, Στήβεν. «Μου αρέσει αυτό που κάνω και με διατηρεί σε καλή κατάσταση.
»Δεν αθλούμαι, όμως, μόνο γι’ αυτό. Είμαι πολύ ανταγωνιστικός άνθρωπος και όταν λέω πως θα κάνω κάτι, προσπαθώ να το κάνω τέλεια».
Η κυρία Ενις ζει με τον σύζυγό της Ρέι στο Ουϊνδσορ του Μπέρκσαϊρ και έχει ρεκόρ 2,1 μέτρα στο άλμα επί κοντώ.
Οπως λέει εμπνεύστηκε να ασχοληθεί με τον αθλητισμό στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν είδε έναν 80χρονο να τερματίζει στον μαραθώνιο.
«Εξεπλάγην που τον είδα να τερματίζει όρθιος», λέει. «Και σκέφτηκα: αν αυτός μπορεί, γιατί όχι κι εγώ;»
Ετσι, αγόρασε ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια και έπειτα από λίγο καιρό σκέφτηκε πως ήρθε η ώρα να πάει στο τοπικό αθλητικό κέντρο. Εκεί της πρότειναν να ασχοληθεί με το άλμα επί κοντώ. «Το λάτρεψα και έκτοτε δεν μπορώ να ξεκολλήσω», εξηγεί.
Σήμερα, προπονείται έως εννέα ώρες την εβδομάδα, διότι «δεν είμαι αθλητικός τύπος και πρέπει να γυμνάζομαι πολύ σκληρά για να επιτυγχάνω τους στόχους μου».
Οι αθλητικές δεξιότητές της την έχουν οδηγήσει σε κάθε γωνιά του πλανήτη – από την Αυστραλία και την Ιαπωνία έως την αμερικανική ήπειρο και φυσικά την Ευρώπη.
«Είναι εκπληκτικό που ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο και συμμετέχω σε όλους αυτούς τους αγώνες. Ολο αυτό με κάνει να νιώθω ζωντανή και σαφέστατα είναι πολύ προτιμότερο από το να κάθομαι στο σπίτι και να μην κάνω τίποτα», προσθέτει.
«Πολλοί νομίζουν ότι είναι παράξενο να κάνει μια 70άρα όσα εγώ κάνω, αλλά θα εξακολουθήσω να αγωνίζομαι όσο αντέχω. Κάνω και γιόγκα εδώ και 20 χρόνια, η οποία με βοηθεί να διατηρώ την ευλυγισία μου.
»Κανένας δεν είναι πολύ μεγάλος για να αρχίσει να γυμνάζεται και να προσέχει την υγεία του – και συνιστώ σε όλους να το δοκιμάσουν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου